Tropeolum

Mężczyzna z chęcią położył się na brzuchu i ułożył w miarę wygodnie. Jej dotyk był kojący i przyjemny, jego mięśnie wręcz błagały o więcej.
- ładny zapach, co to? - poprawił się tak by mógł słyszeć ją i z nią rozmawiać.
-Gdzieś pod łopatką mam.. ooo tu - drgnął lekko kiedy jej dłonie przesunęły tuż pod kątem łopatki- zapomniałem ci powiedzieć, to blizna ale mam tam inne odczucie.
- Jasne, naprawdę dziękuję ci. Bo bardzo zaniedbałem temat masaży, a działały - powiedział.
- Mogę zadać ci pytanie? - nie dawało mu spokoju jak mu się zdawało jej lęk przed ślusarzem.

- Olejek pomarańczowy i świece o zapachu magnolii - odpowiedziała na jego pytanie niezwykle spokojnie.
- Jasne, będę uważać. Ale muszę użyć większej siły. Masz mięśnie jak za kamieni - wyjaśniła. Teraz dotykała go mocniej, żeby choć trochę rozluźnić mięśnie. Nie zamierzała mu tu wbijać łokci w plecy.
- To na pewno ci pomoże, rozluźnisz się trochę. Przynajmniej postaram się, żeby tak było. Wiem co robię - to ostatnie powiedziała inaczej, nie widział jej, ale był pewien, że zrobiła to z uśmiechem.
- Jasne, pytaj.

- Lubisz zapachowe świecie? - zaciekawił się. Takie rzeczy dobrze było wiedzieć, by móc potem drobiazgami obdarować kobietę.
- Przepraszam... wydaje mi się że się rozluźniam - przyznał - robię co mogę.
Zaśmiał się pod nosem. To że on starał się być luźny to było jedno, co nie przekładało się na mięśnie.
- Wierzę w twoje umiejętności - zapewnił ją.
- Wydawało mi się, że bardzo boisz się ślusarza. Czy on ci coś zrobił? - zapytał rzeczowo poważniejąc.

- Tak, uwielbiam. Dają ładny, ciepły blask i ślicznie pachną. Lubię też olejki eteryczne. Świece zawsze są przyjemne, zwłaszcza jeśli zapali się je wieczorem. Dodają przytulnego klimatu.
- Nie, nie przepraszaj, nie masz za co, to ja tu jestem od tego, żebyś wyszedł stąd miękki jak poduszka - zaśmiała się cicho.
Bella przeszła do masowania górnej części pleców i barków. Tutaj było jeszcze gorzej, zaczęła od lekkich ucisków, żeby później przejść do mocniejszych. Miała sprawne i wykwalifikowane dłonie. Miała nadzieję, że Gregowi jest miło.
- Nie. To nie chodzi o ślusarza. Nie tego konkretnego - zaczęła powoli.
- Po prostu nie lubię obcych mężczyzn, którzy wchodzą mi do domu. Mam na myśli ślusarzy, hydraulików, złotych rączek, szklarzy i wszelakich techników. To są zazwyczaj postawni ludzie, którzy mają dużo siły i nie wiadomo co im może przyjść do głowy. A ja jestem sama i zasadniczo nie mam się jak bronić.

- Dobrze wiedzieć - powiedział przekręcając głowę aż coś strzyknęło w szyi.
- Miękki jak poduszka, no proszę taki masz cel. Z chęcią to zobaczę i poczuje - zaśmiał się cicho pod nosem.
Greg w tym czasie rozluźniał się powoli, czuł jak stres z niego schodzi, jak przestał słyszeć nieznośny szum w tyle głowy. Czuł że jak tak dalej pójdzie będzie uwielbiał dłonie swojej sąsiadki.
- Ok.. jesteś drobna więc faktycznie ciężko by ci było się obronić. A chciałabyś się nauczyć? - zapytał ją szczerze.
- Mógłbym cię nauczyć jak się bronić. Mam nadzieję że nigdy z tego nie skorzystasz, ale może dzięki temu poczułabyś się pewniej - zaproponował szczerze.
- A w razie czego masz mnie. Wystarczy że zapukasz w ścianę - powiedział troskliwie i z uwagą.
- Ale czy coś się wydarzyło że spowodowało to twój lęk? - zapytał bardzo delikatnie.

- Tak, dokładnie, jak poduszka - zaśmiała się, masując jego barki.
- Wiesz, nigdy o tym nie myślałam - przyznała szczerze - nie wiem czy bym potrafiła. Jakoś sobie tego nie wyobrażam. Widziałam na filmach i filmikach jak się to robi, ale jak ktoś atakuje cię od tyłu to niby jak masz się obronić, czy wydostać. Zwłaszcza, jak jest się niższym i słabszym. Na tych wszystkich filmach kobiety jednym ruchem się wyswobadzają, ale jakoś w to nie wierzę.

Bella przez chwilę milczała zajmując się masażem, nie do końca wiedziała co ma powiedzieć.
- Tak, w zasadzie to tak - przyznała w końcu.
- Kilka lat temu popsuł mi się prysznic. Zadzwoniłam po hydraulika, wpuściłam do domu, naprawił co miał, a potem na mnie napadł i próbował zgwałcić. Wyrwałam się i uciekłam do garderoby. Zadzwoniłam po policję, ale zanim przyjechali jego już nie było. Innymi słowy... Dalej chodzi gdzieś po ulicy, co sprawia, że wcale nie czuję się dobrze. I nie lubię wpuszczać do domu obcych ludzi. Jeśli już muszę to wcześniej kogoś zapraszam, żebym nie była sama. Ślusarz to niby nie to samo... ale jednak...

Gregory słuchał jej słów, to była przykra historia, nie powinno tak być. Wiedział jednak że rzeczywistość jest inna, znacznie mniej fajna niż by chciał.
- Bardzo mi przykro - powiedział szczerze - nigdy nie powinnaś czuć się niebezpieczna w domu.
- Słuchaj, z chęcią cię nauczę podstaw samoobrony. Jest wiele szkół i opcji, ale najważniejsze że żebyś następnym razem mogła się obronić. Żebyś czuła się bezpieczna nie zależnie co się dzieje. A dwa mogę sam spróbować coś u ciebie naprawić jak się popsuje, nauczyłem się obsługi broni i czołgu więc myślę że zlew mnie nie pokona. Chociaż drzwi pokonały - dodał po chwili przemyślenia.
- Ale to wtedy zawsze możesz mi to zostawić, a ja poczekam na pana specjalistę i dopilnuję żeby zrobił do trzeba porządnie - powiedział po chwili.
Gregory zawsze lubił się opiekować kobietami, żeby czuły się przy nim bezpieczne i teraz też czuł że chciałby aby Isabella nie musiała się nigdy niczego bać.
- Tak naprawdę wszystko to kwestia kilku zasad , praktyk i nauki poprawnego wyprowadzenia ciosu.

- Łatwo ci mówić, bo siedzisz w tym od zawsze. A ja nie mam pojęcia co robić. Mogłabym spróbować się czegoś nauczyć, ale nie wiem czy to coś da. W sensie... jaki cios mogę wyprowadzić, jak jestem wątła i szczupła. Nie wierzę w siebie w tej kwestii mówić szczerze. Ale mogę spróbować.
- Prawdę mówiąc, to wolałabym korzystać z twojej pomocy. Ale nie chcę cię wykorzystywać. Powinnam radzić sobie sama. Z drugiej strony, jeśli będziesz tak miłym sąsiadem.
- Faktycznie boję się przyjmować takich ludzi w domu. Czasem jednak trzeba. Zwykle nie mam problemów z pewnością siebie, ale takie sytuacje wywołują u mnie lęk.
Prowadziła z nim rozmowę jednocześnie go masując. Już trochę to trwało, a jego mięśnie zaczęły się rozluźniać.
- Jak się czujesz? - zapytała.

- Wiadomo że łatwiej, ale uwierz mi znajdziemy takie rozwiązanie żebyś mogła spróbować się nauczyć. Sama świadomość, wystarczy żebyś czuła się pewniej - zapewnił ją.
- Ale jasne, z chęcią ci pomogę. Lubię się takimi pierdołkami zajmować - powiedział szczerze - tak że nie ma problemu, mów śmiało jak toś potrzebujesz.
Uznał że właściwie z chęcią wróci do prostych prac, nawet gdyby miałby coś pomalować albo zbić jej szafkę.
- I tak podobno miałem mniej pracować więc muszę sobie odszukać jakiś zamiennik pracy.
- Zdecydowanie lepiej - powiedział szczerze, już czuł rozluźniające się mięśnie - masz magiczne dłonie, no co ci powiem.

- Magiczne to może nie, wprawione na pewno tak. Ale ciebie i tak traktuję wyjątkowo - zaczepiła go.
- Bardziej się staram, bo chcę żeby ci było miło - flirtowała z nim i było to zdecydowanie zamierzone. Mogła go zaprosić na kolację, na obiad, na kawę, a zaprosiła go na masaż. Działała profesjonalnie, ale nie przeszkadzało jej to w przyglądaniu się jego mięśniom. I zaprzeczyłaby gdyby powiedziała, że nie podoba jej się masowanie jego barków. Greg był bardzo pociągający i męski. Jej były mąż uderzał w zupełnie inny biegun. A Isabella im była starsza tym bardziej zwracała uwagę na mężczyzn dobrze zbudowanych, wysokich, o szerokich barkach, ale zadbanych. Greg miał w sobie coś jeszcze, z wyglądu wydawał się trochę szorstki, co było pociągające. Za to charakter miał niezwykle czarujący i łagodny. Trudno było uwierzyć, że był dowódcą wojskowym.
- Rozmasuję ci ramiona i ręce - powiedziała swobodnie i przeszła do masażu jego ramienia. Nie miał tutaj mięśni jak z betonu ale i tak były pospinane.