Tropeolum

Gdy położył swoją dłoń na jej wzdrygnęła się i chciała zabrać rękę, ale ją przytrzymał. Czuła, że zaraz zapadnie się pod ziemię. - Wiem proszę Pana. Przepraszam... - wydusiła z siebie dalej patrząc w stół. Co ona narobiła. - Naprawdę ja... Ja nie chciałam. Nie wiem co mi się stało. Ja po prostu... -...

Wszystko tutaj było jak wyjęte z innego świata. Sala do której weszli wyglądała tak, jakby jadał w niej król, a nie człowiek z tej epoki. Oblizała nerwowo wargi gapiąc się na każdą rzecz w zasięgu wzroku. Jako, że nadal miała płaszcz po prostu go zdjęła i powiesiła na krześle obok, nie wiedziała co ...

Odwróciła się w jego stronę by odebrać telefon. Wrzuciła go do torebki, ale wróciła do obrazu. przyglądała się pociągnięciom pędzla. Nigdy nie malowała farbą olejną na takim płótnie. Obraz miał piękną, zdobną, złotą ramę. Ona też zasługiwała na podziw. - To człowiek jest tu bestią... Nie wilk - odez...

- Mój... Mój telefon? - zdziwiła się. Po co był mu jej telefon? Ścisnęło ją w żołądku. Jeśli będzie chciał jej zrobić krzywdę, to nawet jeżeli ucieknie nie będzie mogła do nikogo zadzwonić. Spojrzała na niego nieco przerażonym wzrokiem. Co on chciał zrobić... Powinna odmówić. Zdecydowanie powinna od...

"Panno Williams" - oficjalnie? Powinna się cieszyć, czy raczej zasmucić, bo był tak poprawny. Uśmiech jednak nie zszedł z jej twarzy. Miejsce, w którym się znalazła było czarujące. Jakby naprawdę ktoś wysłał ją do baśni. Pierwszy raz w życiu była w prawdziwym zamku. Nie mogła doczekać się ...

Wcisnęła na głowę duże, nauszne słuchawki. Były jasnoróżowe, z boku świecił się na nich tęczowy smok, gruby pałąk ozdobiony był kocimi uszkami, które miały w środku metalowe, złote wstawki. Teraz wyglądała jak dziewczynka, która zwiała z lekcji na wagary. Kilka kosmyków włosów wysunęło jej się z kuc...

Do jutra Panie Ministrze. Niech się Panu przyśni coś ładnego. Zanim zdała sobie sprawę co właśnie zrobiła było już za późno. Schowała twarz w poduszce i zaczęła piszczeć jak dziecko. To były najbardziej podniecające chwile jej życia. Miała nadzieję, że będzie tylko lepiej. Zupełnie odpuściła sobie ...

Isa leżała pod kołdrą z rozświetlonym ekranem telefonu. Wokół panowała zupełna cisza, nawet pies pod łóżkiem przestał chrapać. Uśmiechając się zadziornie sama o siebie przewróciła się na brzuch. - No ładnie... Będziesz miała przechlapane. Mam brać życie w swoje ręce, no to właśnie biorę. Przytuliłab...

Oczywiście, dla mnie każda godzina byłaby odpowiednia panie ministrze. Będę gotowa. - odpisała krótko. - Cezar, ty draniu - chwyciła zaspanego psa w ręce - czemu ty mnie nie pilnujesz i nie powstrzymujesz przed tymi głupimi tekstami! - parsknęła śmiechem i przeturlała się z pieskiem przez łóżko. - ...

Przeglądała instagram nie szukając niczego konkretnego. Cezar leżał obok niej i chrapał jak mały traktorek. Trochę jej się nudziło. Chwyciła za pilota i włączyła telewizor. Isa miała w swoim pokoju wszystko czego pragnęłaby młoda dziewczyna. Wielkie, miękkie łóżko, duże biurko, z ogromnym monitorem....