Tropeolum

- Już się zaangażowałam, obawiam się - powiedziała trochę niepewnie. - Nie chcę cię wykorzystywać, wiesz. Ty na pewno też potrzebujesz przestrzeni. Nie mogę ci się tak pakować buciorami, no szpilkami, w życie. Nie chcę ci zabierać przestrzeni życiowej, bo w końcu poczujesz się zbyt przytłoczony, a t...

- Nie. To zupełnie nie tak. Ja... Przyzwyczaiłam się, że jestem sama. A wtedy po prostu się najeżyłam. Nie lubię być sama, przyzwyczajenie to jedno, to czego chcesz to coś innego. Nie lubię siedzieć w ciszy w pustce, mieszkanie jest duże, Penny co najwyżej tupta gdzieś po podłodze. Czasami odcinam s...

- Nie chcę spać sama - wypaliła od razu, bez zastanowienia. - Chcę żebyś został. Jeśli to możliwe. Bo masz jednak stałą pracę. Ale jeśli byś mógł, to tak, chciałabym, bardzo. - Dziękuję, kanapki będą dobre i obiecuję że się poprawię. Do restauracji? Czyżbyś proponował randkę? - uśmiechnęła się zadzi...

- Jesteś prawdziwy - pokazała białe zęby w szeroki uśmiechu.
- Wiesz, jestem trochę niejadkiem. Zawsze była, są potrawy, które bardzo lubię, ale żeby trafić w taką zwykłą, dzienną, to ciężko. Może tylko kanapki?

Sersi mocno zaspana powoli o tworzyła oczy i uśmiechnęła się. Położyła swoją dłoń na jego. - Muszę sprawdzić, czy jesteś prawdziwy - powiedziała z nieschodzącym uśmiechem na twarzy. Już raz to sprawdzała, ale to było wcześniej. - Już mi lepiej, naprawdę. Mogło być gorzej. - Obiad? Może coś zamówimy?

Sersi miała otwarte drzwi do sypialni i od swojej łazienki. Dave co chwilę zadawał jej pytania. Były proste, jak 2+7, opisz swoje ulubione kolory w palecie. Sersi mówiąc szczerze była tym lekko zirytowana. Ale zrozumiała dlaczego David to robił. W końcu wyszła z wanny, ubrała się i wyszła z pokoju. ...

Sersi wyjęła klucze i otworzyła drzwi. Penny czekała tuż za nimi, była grzecznym psem, więc nie rzuciła się na nią jak dzika, tylko kręciła się po korytarzu merdając ogonem. - Hej piękna - przywitała się z pieskiem i ukucnęła przy nim. - No cześć, cześć - dopiero teraz Penny skoczyła jej przednimi ł...

Sersi westchnęła głośno. Nie chciała jeść, ale nie mogła mu odmówić. Więc cóż... zmusiła się do jedzenia. Jednak kiedy powiedział, że wieczorem wróci do siebie poczuła ukłucie w sercu. Oczywiście wiedziała, że nie mogą nieustannie ze sobą przebywać, ale nie chciała być teraz sama. Musiała się jednak...

- Tak, moja siostra studiuje architekturę. Dlatego spieszyła się na zajęcia, jest ode mnie młodsza. - Do mnie. Zawieź mnie do mnie. Muszę zająć się Penny. I jeśli byś mi pomógł i wyprowadził ją popołudniu, byłabym wdzięczna. Sama chyba nie dam rady pójść z nią na spacer. Zdąży się do ciebie przyzwyc...

- David! - Sersi rozpromieniła się na jego widok. Makkari zwróciła na to uwagę, chyba Sersi naprawdę była z nim szczęśliwa. - Lepiej. Może nie dobrze, ale lepiej. Nadal bolą mnie plecy i głowa - wyznała - ale już mniej. Makkari wstała z krzesła i podeszła do Davida, żeby się przywitać. - Już nie mus...