Tropeolum

A Słonko było zwyczajnie zmęczone. Potrzebowało opieki, leków, snu w normalnych warunkach, czy tego by pójść do łazienki. Bycie kobietą na wojnie było znacznie gorsze niż się wydawało. Miała serdecznie dość. Była wykończona fizycznie i psychicznie. Bolały ją żebra. Z całej tej ekipy nie dość że była...

Harry już się nie odezwał. No bo co miał mu powiedzieć? Chyba właśnie uświadomił przyjaciela z czym będzie się teraz mierzył. Był odpowiedzialny nie tylko za życie swoje, ale też dziewczyny, którą ze sobą ciągnął, bo tak bardzo nie chciał jej zostawić. Tymczasem ukraińskie słonko zaczęło wybudzać si...

Słonko było tak zmęczona i przerażone, że po jakimś czasie po prostu zasnęło. Póki miała Aidena mogła spać. Bez niego pewnie nie zmrużyłaby oka. Nadal się bała, wokół niej byli sami mężczyźni i ona, jedna, ukraińska dziewczyna bez nikogo, której każdy mógł wyrządzić krzywdę. Zupełnie bezbronna. Jak ...

Nie było. Wcale nie było bezpiecznie. Nie czuła się tak i szczerze wątpiła czy kiedykolwiek się jeszcze poczuje. Ale miała Aidena. I chociaż ją zostawił nadal mu ufała. On jej bronił, chciał dla niej dobrze. Była jego ukraińskim słonkiem. Mogła nim być. Chciała nim być. Błagała w duszy, żeby nigdy w...

Szarpali się z nią, a ona z nimi. Tylko co mogła wskórać krucha, drobna dziewczyna, trzymana przed dwóch rosłych żołnierzy - nic. Wyrywała się, krzyczała, wiła, próbowała ich gryźć i kopać. Zastrzyk adrenaliny był potężny. Miała więcej siły niż kiedykolwiek, ale tak naprawdę w porównaniu do tych, kt...

Ana nie miała wątpliwości - wolała jechać z nim, niż zostać z cywilami. Cokolwiek miało się stać. Byle tylko być blisko niego. Nie wyobrażała sobie, że miałaby teraz zostać sama. Miała tylko Aidena. Jej przerażony wzrok wpatrywał się mu w oczy z nadzieją, że nie odejdzie daleko. Słuchała jego głosu ...

Ukraińskie słonko spało w najlepsze. Była chora i zmęczona. Nic jej się nie śniło. Wtulona w ciepłe ramiona mężczyzny nie miała w głowie żadnych zmartwień. Tymczasem dwójka żołnierzy pod ścianą znów odezwała się do siebie. - Hej... - szepnął jeden z nich - zasnęła, a on cały czas ją trzyma. Mógłby j...

Długo nie mogła się uspokoić. Drżała na całym ciele i nie potrafiła tego opanować. Jednak jakiś czas później, zaczęła czuć zmęczenie, słuchała słów Aidena, miał kojący, spokojny głos. Pachniał przyjemnie i był taki ciepły. Głowa zaczęła robić jej się ciężka. Przestała płakać. Place, które wbijała w ...

Tymczasem dziewczyna nie umiała przestać płakać. Tak bardzo się bała. To nie było jej pierwsze bombardowanie, ale teraz miała komu się wypłakać. Nie potrafiła opanować dreszczy, nadal trzęsła się jak listek na wietrze. Dała się posadzić na kolanach. Gdyby mogła to stopiłaby się z jego ciałem. Poza n...

Nie miało już znaczenia co się wydarzyło. Teraz można było tylko myśleć o przetrwaniu. Kolejna koszmarna noc. Kolejne bombardowanie. Boże... Kiedy to się wreszcie skończy... Miała już tego dość. Była taka zmęczona. Kuliła się, chowała, przerażona kolejnymi hukami, wyciem syren. Nie wiedziała ile jes...