Tropeolum

- Tak, na pewno. To niczego między nami nie zmienia - powtórzyła. - Nie ważne co powiedział Wolf, ani co mówi Carmen, w ogóle nie ważne co mówią ludzie. Wiesz ile bzdur jest o mnie w internecie. Gdyby moi przyjaciele w to wierzyli, to zdecydowanie nie byliby już moimi przyjaciółmi. Wierzę tobie, nie...

- Niee, nie sądzę żeby Carmen ściemniała. Jest nieufna, ale mnie kocha i widzi, że jestem szczęśliwa. Naprawdę, ona by tego nie zrobiła. Wierzę jej. Ale twojemu Wolfowi już niekoniecznie. Może po prostu cię nie zna, nie poznał tak jak ja. Chociaż... nie powiem, że mnie to nie martwi. Skoro mówi to t...

- To nauczysz się dla mnie śpiewać kołysanki - powiedziała słodko, całując go w policzek. - Ale chcę żebyś się czuł tutaj jak u siebie. Tam gdzie ja, tam jest twój dom, nawet na końcu świata. - A twoja mama nie mówiła czasem o miłej egipcjance? Bo wiesz, do czarnowłosej, szczupłej, opalone eipcjanki...

- Mogę ci grać kiedy zechcesz, na śniadanie, na obiad, na kolację, ale ty mi na dobranoc. Mówię serio. Pośpiewaj mi do snu, zawsze trudno mi się zasypia. Chcę kołysanki. Della nauczyła się przy Rico kilku rzeczy, przede wszystkim zaczęła mówić, że czegoś chce, że czegoś potrzebuje, albo pragnie, że ...

Della cieszyła się, że się ożywił. Od razu było lepiej. Ale najważniejsze, że się przed nią otworzył. Nie chciała, żeby się przed nią ukrywał, żeby się wstydził, bo nie musiał. Ona go akceptowała, nawet z jego świrem. Nawet go lubiła, tylko musiała pilnować żeby brał leki. Siedząc przy fortepianie u...

Della z zaciekawieniem wzięła zeszyt. Jej też był pomięty i zniszczony, ale nadal z niego korzystała. Nie dziwiła się, że jego też taki jest. To były ich prywatne przedmioty. I ich prywatny mały świat. Dell otwarła notatnik i przeczytała pierwszy tekst, który tam był. Były też nuty. Powoli przesuwał...

- Może powinieneś spróbować polubić. - Wydaje mi się, że nie zmienisz swojego naturalnego głosu. Można go ćwiczyć, ale barwa pozostanie. Spróbuj go zaakceptować taki jaki jest. Tak jak ja akceptuję swój wygląd i swoje ciało. To też nie było proste i wymagało czasu, ale się udało. Chociaż nadal słysz...

- Dlaczego jesteś dla siebie taki surowy? Co jest złego w wysokim głosie? Nie rozumiem. Nie mów, że to koszmar, bo tak nie jest. Proszę, uwierz mi. - Tak, jesteś żołnierzem. Tak jak ja modelką, ale w domu gram, śpiewam, ćwiczę jogę i interesują mnie programy kryminalne. To nie ma nic wspólnego z moi...

Della tylko przez moment siedziała i się nie odzywała. Kiedy znalazł się obok właściwie od razu weszła mu na kolana. Usiadła bokiem, trzymając go jedną rękę za szyję. - Co ty mówisz? To było... fantastyczne. Śpiewasz tak, że... Wow... Nie spodziewałam się. Nie wiedziałam czego oczekiwać, ale to było...

Della nic nie powiedziała. Postanowiła się go słuchać. Nie miała go krępować. Ona też się odważyła przy nim jeść, chociaż się wstydziła. Nie chciała mu przeszkadzać. Ani zaburzać atmosfery. Bała się, że jeśli coś powie wszystko zrujnuje. Usiadła więc na kanapie przodem do telewizora, tyłem do Rico. ...