Tropeolum

- No więc... - dziewczyna przygryzła zęby chwilę myśląc - być może stara gitara Aaron zaginęła. Jak coś to ja nic o tym nie wiem. Znaczy on jej i tak nie używa już bo woli tą nową... no ale.. nie o tym chciałam ci powiedzieć. No bo mi... bo mi się coś z gardłem stało. Chyba się za dużo darłam ale im...

- Trudne? - spojrzała zaciekawiona. Nie wiedziała dokładnie jak się poznali rodzice. Wiedziała że to nastąpiło i już. O depresji wiedziała, więc pokiwała głową ze zrozumieniem. - Ale jak nie wiedziałaś że będzie dwóch braciszków? Bo przecież... to musiało być dużym zaskoczeniem.. Rozmowa została urw...

- Pozwoliłabyś? - spojrzała na nią z lekkim zdziwieniem- no to by było super! Byłabym bardziej jak ty.. wreszcie. - Dobrze , porozmawiajcie - pokiwała głową - może tak będzie lepiej, skoro nic nie wiem. Mamo... mogę ci coś powiedzieć? W zaufaniu? - zapytała się - Ale tak od razu to wiedziałaś? - zdu...

- Nooo właśnie.. średni czyli żaden. Ani wydra ani pies.. - westchnęła - nienawidzę moich włosów. Chyba całkiem jasne, jak ty. Masz takie ładne fale zawsze, A ja siano po tacie. - Wiesz co mamo, wybierz za mnie - wzruszyła ramionami nie przekonana - nawet nie wiem co bym chciała, w sensie nie wiem.....

- No ale teraz też ma swoją klasę, Bjorn też i ostatnio się ze mną nie bawią, Aaron nie gra na gitarze jak wcześniej, a Bjorn nie skleja modeli - na chwilę wydała się bardziej dziecięca z miny. Faktycznie składanie drewnianych modeli z Asbjornem i Bjornem było tradycja. To czasami były samoloty, cza...

- Że niby nie będzie mnie już lubił? Ale w tym budynku muzycznej też jest... - zmartwiła się, chwilę milczała analizując słowa matki. Nie była już całkiem znów taka mała. Pewne rzeczy były już jej znane. - wiesz co mamo.. to przenieście mnie gdziekolwiek, bo to w sumie bez znaczenia gdzie będę - wzr...

- Bo ja chcę się przenieść już teraz - powiedziała niepewnie - nie chcę wracać do szkoły. A jeśli nie poznam zupełnie nikogo, to będzie tragedia... ale będę mieć brata chociaż obok. Będę miała z kim rozmawiać na przerwach i będzie mi raźniej. Sora zakładała, że tak to zadziała, że Aaron odseparowany...

- To całkiem dobra szkoła, ale sąsiaduje płotem z tą muzyczną - powiedziała -moglibyście nas razem podwozić i odbierać. Starała się wyciągnąć najrozsądniejsze argumenty jakie miała. - W ogóle to dziwne że Bjorn i Aaron nie idą razem do jednej szkoły - zastanowiła się na chwilę pozwalając zmyć z twar...

Sora po prostu płakała, ostatnio ciągle płakała, ale dziś było inaczej. Nie mogła przestać, nie mogła się od tego uwolnić. Wtulona w ramię mamy czuła się bezpieczna. Teraz kiedy porostu się otworzyła, cały ten żal wylewał się na zewnątrz. Długo potrwało kiedy na tyle się uspokoiła że przestała się t...

- Ale co z tym zrobić? - zapytała ją cicho - Jak poczuć się lepiej mamo? - zapytała poważnie. - Nie wiem co robić, wiem że mi się nie podoba ale nie wiem jak to zmienić. Nie chcę być dziwakiem, nie chcę by ludzie mnie zostawiali, nie chcieli rozmawiać. Ze Sky rozmawiam, ale ona jest... to miła dziew...