Tropeolum

- Mów mi - poprosiła - czuję się.. myślę że tak powoli przywyknę i stanę się odważniejsza. Uwielbiam to że jesteś taki pewnym siebie, wiem czego chcesz, ja tak nie potrafię. Znaczy wiem czego chce, ale czasami wydaje mi się to nie do osiągnięcia, cofam się i uciekam. To że zaczęliśmy się spotykać by...

Hope nie wiedziała już co myśleć, z jednej strony czuła się bardzo szczęśliwa, wreszcie po tylu miesiącach. Z drugiej bała się, co nastąpi czy znów nie popełni błędu, czy tym razem wszystko wreszcie dobrze się ułoży. Hope naprawdę nie chciała już uciekać, chciała budować dom i bezpieczną przystań. C...

- U nas w Polsce mało kto pamięta o tych zasadach, otwierania drzwi, przysuwania krzesła, całowania w rękę. Ale ci którzy to wciąż robią są doceniani - rzekła - to dżentelmeni. Zawsze mnie to... Urzekało. Kobieta uśmiechnęła się kiedy wspomniał że ją polubią. - Pewnie masz rację, na pewno masz rację...

Hope zamyśliła się wsłuchujac w słowa towarzysza. Powinna zadawć te pytania wcześniej, ale było dla niej jasne że ukrywają się. Wtedy rodzina Willa była abstrakcja, jej rodzina również nic nie mogła wiedzieć. A teraz... Teraz było inaczej. - Ale odwiedziłeś ją kiedyś? - zapytała po dłuższej chwili m...

Dla Hope to co robił Will było wspaniałe. W jej rodzinnym kraju, mężczyzna który czynił takie gesty wobec kobiet, przepuszczał je w drzwiach, był postrzegany jako dżentelmen. I ona mimo wszystko także tak widziała zachowanie Willa. Dlatego zawsze uśmiechała się, mówiła dziękuję i pozwalała się sobą ...

- Jestem już! - Hope zeszła z domu na dół. W między czasie napisała wiadomość na discordzie do Sarenki tłumacząc jej sytuację. Kto jak kto, ale ona powinna wiedzieć. Wspierała ją przez ostatnie dwa lata. - Możemy jechać... Will? - rozejrzała się uważnie i ruszyła do wyjścia. - A tu jesteś? - uśmiech...

- Powiedzmy że tak... zawiało tajemnicą Panie Andrews- uznała - ale przyjmuje ten brak wytłumaczenia. Kobieta spojrzała na niego w lustrze i uśmiechnęła się mimowolnie bardziej drapieżnie niż planowała. Podobało jej się, że na nią patrzy, to znaczyło że mu zależy, że nadal mu się podoba. - Jasne zad...

- Jakoś nie umiałeś się pozbyć - przekręciła zabawnie głowę obserwując go uważnie. Puściła mu jedno oko, mrucząc przeciągle jak kot. Przysunęła się i pocałowała go lekko przygryzając dolną wargę mężczyzny. - Teraz raczej noszę jaśniejsze kolory, ale.. błękitna będzie lepiej pasować do twojej koszuli...

- Bo ma mnie obudzić - zaśmiała się przez łzy. Kiedy weszli do pokoju i postawił ją na ziemi, obróciła się rozglądając dookoła. - Przytulniej niż ostatnio - zauważyła z uśmiechem. Hope nie była porządnicka, miała mało rzeczy u niego, a i tak większość przerzucała nie mogąc wymyśleć co akurat dziś za...

Nadia poczuła jak znów opanowuje ją wzruszenie. Tyle czasu ukrywała przed światem, że ma chłopaka, przed studentami, wymyślała mnóstwo powodów by unikać randek. Cioci kłamała w żywe oczy, co było dla niej straszne, byle nikt się nie dowiedział. Teraz mogli nagle wszystko, cokolwiek by zapragnęli. Łz...