Tropeolum

- Posłuchaj mnie.. - przechylił się do niej bliżej robiąc solidny oddech - jeśli naprawdę nie dasz rady daj znać. Ok? - Musimy się tam dostać. Ja wiem że jesteś zmęczona, obolała, głodna i słaba... wiem to. Ale tam się najemy ok? Będziesz mogła odpocząć, wyspać się na chwilę dłuższą. W otwartym polu...

Świadomość że nie jest ona mu obojętna, pogorszyło sytuację. Kiedyś by się cieszył, ale nie na wojnie. Harry miał rację, ryzykował swoim życie, ale też jej. Wydawał się teraz raczej zmartwiony, ale wiedział że wysłanie jej do Polski złamie ją tylko bardziej. Wysłanie ją gdziekolwiek teraz zabiło by ...

Aiden spojrzał na niego westchnął zmęczony i ułożył się trochę wyżej. - To nasz tłumacz, Ana. Powiedział powoli, nie był już tak święcie przekonany czy jego zespół znów nie da dupy. Więc wolał nie dawać pełnych informacji, niby znał Księcia, ale znał też Marko. A przynajmniej tak mu się wydawało. - ...

Aiden odczuł teraz jak bardzo medycyna go nie przygotowała na takie rzeczy. Jak nie wie co ma powiedzieć Słonku, co by ją uspokoiło i wyciszyło. Jak ma jej zapewnić poczucie bezpieczeństwa. Teraz ta wiedza bardzo by mu się przydała. Dlatego po prostu nie odsuwał jej od siebie. Zmienił trochę pozycję...

- Nie zostawię, przepraszam.. już jesteś bezpieczna maleństwo. Przepraszam - z nerwów nawet mu leciały łzy. Jak mógł podjął tak głupia decyzję, jak mógł powierzyć komuś jej bezpieczeństwo. Nie może, nigdy nie popełni tego błędu. - Już nigdy cię nie zostawię moje Ukraińskie Słońce - szepnał całując j...

- Idziemy, ewakuacji będzie - żolnierz nie był okrutny tylko musiał spełnić swoje obowiązki. Dla dobra cywili byli transportowani najdalej jak się dało. A cześć z nich wpadała w popłoch, bali się - Nie krzycz, idziemy - nie rozumiał co mówila bo za cholerę nie znał ukraińskiego. Pociągnął ją mocno, ...

- Stąd - powiedział powoli. Pomógł jej wstać by samemu się wreszcie rozprostować. Położył jej dłoń na policzku gładząc go delikatnie. - Posłuchaj, będziemy się ewakuował z tego miejsca. Cywile będę przeniesieni do obunkrowanej części, ale ja muszę rozmówić się z dowódcą, ty jedziesz z nami - zapewni...

Czekali i czekali... i to chyba było najgorsze. To oczekiwanie. Aiden dużo myślał, miał czas na analizę swoich wspomnień, zastanowienie się nad swoim życiem, nad tym co tu robi, nad swoimi poczynaniami. Dlaczego trzymał teraz od kilku godzin wtuloną w niego młodą dziewczynę. Co nim do cholery kierow...

- Dasz radę, bo jesteś dzielną lwicą - oparł się swoim policzkiem o jej skroń by go słyszała. - Jesteś silniejsza niż myślisz wiem o tym. Ale teraz zamknij oczy i wyobraź sobie... - zastanowił się chwilę nad tym o czym ma jej powiedzieć. - Wyobraź sobie że jesteś na plaży, jest tam taki lekki drobny...

- Ciii... - powiedział cicho przytulając ją do siebie i gładząc powoli po włosach. Panika ludzi to była ostatnia rzecz jakiej potrzebowali. Dlatego nikt nie powiedział ani słowa, kiedy dziewczyna się w niego wczepiła. Ludzie przytulali się do siebie, część płakała, inni próbowali się uspokoić. Żołni...